تفاوت میان ویولن و ویولن سل
ساز ویولن یکی از سازهای مشهور در موسیقی غربی و شرقی میباشد و قرن هاست که از آن در بسیاری از سبکها استفاده میشود. از ارکسترها گرفته تا سبکهایی مانند کلاسیک و حتی پاپ، ویولنها تاثیر بسزایی در انتقال حس آهنگ به شنونده دارند.
ویولنها به طور کلی از خانواده سازهای زهی به شمار میروند. خانوادهای از سازها که در کنار ویولن، سازهای بسیاری نیز در آن عضو هستند که یکی از مشهورترین آنها، ساز ویولن سل یا Cello (چلو) میباشد.
در این مقاله سازکالا قصد داریم تا به تفاوت میان این دو عضو پرطرفدار از خانواده سازهای زهی بپردازیم تا بیش از پیش با آنها آشنا شوید. با ما در ادامه این مقاله همراه باشید.
ابعاد و اندازه
یکی از ابتداییترین تفاوتهایی که هر کسی میان این دو ساز پیدا میکند، ابعاد و اندازه این دو ساز میباشد. ساز ویولن، نسبت به ساز ویولن سل از ابعاد بسیار کوچک تری بهره می برد و همین موضوع باعث شده تا بسیاری از افرادی که به دنبال نوازندگی در انواع محیط ها هستند و یا می خواهند ساز خود را به راحتی با خود حمل کنند، به سراغ ساز ویولن بروند.
به طور دقیق تر، ساز ویولن از طولی برابر با 23.5 اینچ بهره می برد که نسبت به ویولن سل هایی که به طور عمومی، دارای طولی برابر با 48 اینچ هستند، عدد بسیار کوچکی میباشد. به گونه دیگر، ویولن ها کوچک ترین عضو از خانواده سازهای زهی هستند در حالی که ویولن سل، از نظر بزرگی، دومین ساز بزرگ این خانواده محسوب می شود. ممکن است نام ساز ویولا را نیز شنیده باشید که از نظر ابعادی، می توانیم آن را میان ویولن و ویولن سل قرار دهیم.
همان گونه که گفتیم، کوچک بودن ویولن ها باعث میشود تا حمل و نقل آنها آسان تر باشد و بتوانید به راحتی در سفرهای خود آنها را حمل کنید. یکی از موضوعاتی که باید به آن توجه کنید این است که ابعاد این سازها در صدایی که تولید میکنند تاثیر بسزایی دارد.
برای مثال، ویولن ها معمولا از تنالیته زیرتری بهره می برند. به این معنا که بیشتر از آن برای تولید صداهای زیرتر استفاده می شود در حالی از ساز چلو برای تولید صداهای بم تر استفاده می شود.
تفاوت در نحوه نواختن ساز
با این که هر دو این سازها از یک خانواده به شمار میروند، اما نحوه نوازندگی آنها بسیار با یکدیگر متفاوت می باشد.
ساز ویولن سازی است که به لطف بدنه کوچکش، می توان آن را به راحتی در دست گرفت و آن را با تکیه دادن به بدن خود و نگه داشتن آن در دست، به راحتی نواخت. هنگام نواختن ساز ویولن، دست چپ نوازنده، شانه و سر نوازنده فاکتورهای مهمی برای نگه داشتن ساز می باشند و هنگام نوازندگی، همه آنها دخیل هستند.
در کنار آنها، دست راست نوازنده وظیفه نگه داشتن آرشه را دارد و با استفاده از آن می توانید نت های مورد نظر خود را بنوازید.
برای این که بتوانید راحت تر به نوازندگی ویولن بپردازید، لوازم جانبی متفاوتی برای این ساز طراحی شده است که نگه داشتن و یا نواختن آن را آسان تر می کند. برای مثال، استراحت گاه هایی برای چانه و یا شانه نوازندهها طراحی شده که باعث تعادل بهتر این ساز هنگام نوازندگی می شود.
خرید این لوازم جانبی می تواند شما را در مسیر نوازندگی کمک کند و باعث پیشرفت شما شود. موضوعی که باید مد نظر داشته باشید این است که نوازندگی ویولن مهارتی است که برای حرف های شدن در آن سالها زمان لازم است. و یکی از مهم ترین فاکتورها در نوازندگی ویولن، درست ایستادن و درست نگه داشتن این ساز می باشد.
در طرف دیگر، نوازندگی چلو شاید برای بسیاری از افراد آسانتر به نظر برسد. زیرا برای نواختن این ساز لازم است تا نشسته این ساز را بنوازید. ویولن سل ساز بسیار بزرگی است بنابراین نگه داشتن آن در دست ها و یا نواختن آن به صورت ایستاده عملا کاری غیر ممکن است.
برای نواختن این ساز، آن را با اتصال یک پایه بر روی زمین می گذارند. اما نکته ای که درباره تعادل این ساز وجود دارد، این است که باید آن را همواره به عمودی ترین شکل ممکن نگه دارید.
در کنار این ها، یکی از اصلی ترین شباهت هایی که این دو ساز با یکدیگر دارند، نیاز به استفاده از آرشه می باشد. به همین دلیل است که آنها را عضوهایی از خانواده سازهای زهی می نامند.
بازه صدایی و نقش در ارکسترالها
همان طور که پیشتر گفته شد، این دو ساز بنا به تفاوتی که در اندازه دارند، تنالیته متفاوتی دارند که بسیاری از آهنگسازها و تنظیم کننده ها با آگاهی کامل از این تفاوت، ارکسترال های بی نظیری را خلق کرده اند. حتی اگر کمی دقت کنیم، می توانیم با مقایسه کوک این دو ساز، تفاوت آنها در صدا را توجیه کنیم.
ویولن و چلو هر دو از چهار عدد سیم بهره میبرند اما کوک استانداردی که برای ویولن ها مورد استفاده قرار می گیرد شامل نت های G3، D4، A4 و E5 می باشد. به راحتی و با کمی دقت متوجه می شویم که فاصله این سیم ها از یکدیگر، فاصله پنج مطلق می باشد.
نکته جالب تر این که ویولن سل نیز از چهار عدد سیم بهره می برد و فاصله سیم های آن در کوک استاندارد نیز همانند ویولن، پنج مطلق است. اما نت های آن عبارتند از A3، D3، G2 و C2. همچنین ویولن سل دارای نزدیک ترین تنالیته به صدای انسان است.
نه تنها این دو ساز دارای دو بازه صدایی کاملا متفاوت به لطف کوک های متفاوت خود هستند، بلکه هر کدام از آن ها قابلیت نوازندگی در 4 اکتاو را برای نوازنده فراهم می کند و همین موضوع باعث شده تا این سازها به سازهای اصلی برای بسیاری از ارکسترال ها تبدیل شوند.
خیلی عالی بود